ســی و یکــــــ ماهگـــــی محیــــــــــــــاطلا
محیای من،دخترک شیرینم،آنقدر از داشتنت سرمستم ک گاهی فراموش میکنم قبل از داشتنت چطور زندگی میکردم! همه ی زندگی و دنیای منی.......خنده های شیرینت زیباترین و دلنوازترین ترانه ی زندگیمه اغراق نیست اگه بگم روزی بیش از ده بار با صدای بلند خدارو بابت این هدیه ی ارزشمندش شکر میگم.تو هم یاد گرفتی و گهگاهی یهو میگی:"خدایـــا شکر" وقتی نوزاد بودی ب لبهای قشنگت نگاه میکردم و آرزو میکردم روزی برسه ک "دوستت دارم" رو از زبونت بشنوم.خدارو شکر میکنم ک هرزوز بی مقدمه با خوشحالی ب من میگی "مامانی دوستت دارم" و منو غرق بوسه میکنی.محیایی نمیدونم چه لذتی میبرم وقتی شاد و سرحالی. ...