باز آمد بوی ماه مدرسه!!

سال اول تدریسم همه چیز راحت بود!مجرد بودم و بدون مسئولیت زندگی،فقط ب کارم میرسیدم.

سال بعد دانشجو شدم.کارم سخت تر شد.تعلیم و تعلم در کنار هم!!

بعد از ازدواج شرایط عوض شد.مسئولیتهام سنگین تر و توقعات بیشتر شد.اما با برنامه ریزی و لطف خدا و کمک همسرم تونستم از عهده ی کارها بربیام.امسال با وجود محیاگلی بازم کارم سنگین تره!

متاسفانه یا خوشبختانه از اون دست معلمهای پرانرژیم ک تمام نیرومو صرف دانش آموزا میکنم و میخوام کارمو ب بهترین نحو انجام بدم.با نزدیکتر شدن مهر،شمارش معکوس منم شروع شده!

خدارو شکر بابای محیا خیلی هوامو داره و همه جوره حمایتم میکنه.اما ب محیام ک نگاه میکنم بغضم میگیره.کارمو دوست دارم اما چطور میتونم روزی شش ساعت محیامو نبینم.مگه میشه روزی شش ساعت نفس نکشید؟منی ک اینقدر ب محیام وابستم چطور ندیدنشو تاب بیارم؟اگه گلکم گریه کنه کی میتونه مثه من آرومش کنه؟چی جای آغوش مادرو براش پر میکنه؟

خدایا،تو از تواناییها و ضعفهای من خبر داری،کمکم کن بتونم از عهده ی مسئولیتهای مقدس و سنگین مادری و معلمی برییام.کمکم کن حقی بر گردنم نمونه و ن ب محیام ظلمی بشه و ن ب دانش آموزام.ب وقتم، ب کارم برکت بده.خدایا امیدم ب لطف توئه ک مثه همیشه یاریم کنی و تنهام نذاری.

پ.ن1:روز میلاد امام رضا(ع) دندون چهارم نفسم هم جوونه زد.مبارکت باشه شیرین عسلم.

پ.ن2:دندنمو عصب کشی کردم.خدا پای هیچ بنی بشر ایرانی رو ب دندونپزشکی باز نکنه ک هزینه هاش نجومین!!فقط یه دندون شد400تومن!هنوز مونده پرکردن و روکش!!درد دندون یه طرف،درد هزینه هاش یه طرف!!

پ.ن3:هنوز گوشیمو نبردم تعمیر و فعلا عکس جدید از محیاگلیم ندارم.اینا هم ک گذاشتم از آرشیوه!!