باز آمد بوی ماه مدرسه!!
باز آمد بوی ماه مدرسه!! 
سال اول تدریسم همه چیز راحت بود!مجرد بودم و بدون مسئولیت زندگی،فقط ب کارم میرسیدم.
سال بعد دانشجو شدم.کارم سخت تر شد.تعلیم و تعلم در کنار هم!!
بعد از ازدواج شرایط عوض شد.مسئولیتهام سنگین تر و توقعات بیشتر شد.اما با برنامه ریزی و لطف خدا و کمک همسرم تونستم از عهده ی کارها بربیام.امسال با وجود محیاگلی بازم کارم سنگین تره!
متاسفانه یا خوشبختانه از اون دست معلمهای پرانرژیم ک تمام نیرومو صرف دانش آموزا میکنم و میخوام کارمو ب بهترین نحو انجام بدم.با نزدیکتر شدن مهر،شمارش معکوس منم شروع شده!
خدارو شکر بابای محیا خیلی هوامو داره و همه جوره حمایتم میکنه.اما ب محیام ک نگاه میکنم بغضم میگیره.کارمو دوست دارم اما چطور میتونم روزی شش ساعت محیامو نبینم.مگه میشه روزی شش ساعت نفس نکشید؟منی ک اینقدر ب محیام وابستم چطور ندیدنشو تاب بیارم؟اگه گلکم گریه کنه کی میتونه مثه من آرومش کنه؟چی جای آغوش مادرو براش پر میکنه؟
خدایا،تو از تواناییها و ضعفهای من خبر داری،کمکم کن بتونم از عهده ی مسئولیتهای مقدس و سنگین مادری و معلمی برییام.کمکم کن حقی بر گردنم نمونه و ن ب محیام ظلمی بشه و ن ب دانش آموزام.ب وقتم، ب کارم برکت بده.خدایا امیدم ب لطف توئه ک مثه همیشه یاریم کنی و تنهام نذاری.
پ.ن1:روز میلاد امام رضا(ع) دندون چهارم نفسم هم جوونه زد.مبارکت باشه شیرین عسلم.
پ.ن2:دندنمو عصب کشی کردم.خدا پای هیچ بنی بشر ایرانی رو ب دندونپزشکی باز نکنه ک هزینه هاش نجومین!!فقط یه دندون شد400تومن!هنوز مونده پرکردن و روکش!!درد دندون یه طرف،درد هزینه هاش یه طرف!!
پ.ن3:هنوز گوشیمو نبردم تعمیر و فعلا عکس جدید از محیاگلیم ندارم.اینا هم ک گذاشتم از آرشیوه!!
والا حالا نونمون تو روغن بود!
غصه نخور میتونی محیاجون رو به یه ادم مطمئن مثل مامانت بسپری یا یه پرستار خوب واسش بگیری .درمورد دندون که حرفشو نزن یک ماه اسیر دندونامم دیروز نوبت داشتم رفتم دیدم دکتر نیست به منشی گفتم نمیتونستی زودتر بهم بگی که دکتر نیست گفت صبح تا حالا شماره تونو میگیرم اما جواب نمیدید گفتم خب دیروز شما باید تماس میگرفتید خلاصه وقتم گرفته شد حالا باید برای هفته ی دیگه وقت بگیرم یکی از دندونا ی دیگه هم تازه عصب کشی میخواد که عاجزم از عصب کشی تازه دندون عقلم هم باید بکشم
پولش هم نگو که سرسام آوره 100 هزار تومان میگیرن دندون بکشن فبها به پرکردن
