باباعلی😢

یکشنبه ۹۹/۹/۱۶حوالی ساعت ۹ و نیم شب بود که عمومرتضی به بابا زنگ زد و گفت باباعلی(شوهرعمه ی بچه ها)سکته کرده.😔

بابا هراسان و نگران خودشو رسوند ماهشهر.....

بابا علی هنوز هوشیاری داشت،فقط سمت چپ بدنش بی حس و حرکت شده بود😔

توی همون حال و روزش به بابا میگفت چرا بچه ها هارو تنها گذاشتی؟برگرد خونه😢

همه ناراحت و نگران ولی امیدوار بودیم......💔

شب بعد،یهو رفت توی کما....😭

صبح روز سه شنبه ۹۹/۹/۱۸عملش کردند.دکتر میگفت تا بحال همچین لخته ی خون بزرگی توی مغز ندیده بود....اما عمل خوب بود و کلی امیدواری داد که دوباره برمیگرده و حتی میتونه راه بره....

با چشمهای اشکبار دستمون به سمت آسمون بود.

بابا ده روز تمام،صبح و شب بیمارستان بود.نه خواب داشت و نه خوراک....

به همدیگه دلداری میدادیم که باباعلی خوب میشه و سختی و خستگی این روزهای پراسترسو واسش تعریف میکنیم و به نگرانیهامون میخندیم💔

تا اینکه روز چهارشنبه ۹۹/۹/۲۶حوالی ساعت ۱۰و نیم شب،بابا زنگ زد و در حالی که از فرط گریه به زحمت میتونست حرف بزنه گفت باباعلی رفت......😭💔

باورمون نمیشد باباعلی مهربون و خوشرو اینقدر ناگهانی رفته باشه😭

باباعلی فقط پسرعمو و شوهرخواهرِ بابا نبود،یه برادر عزیز بود که با رفتنش همه ی مارو داغدار کرد....😭💔

خدارو شکر هنوز سنتون کم هست و ما هم سعی کردیم فضای خونه طوری نباشه که شما غمگین و افسرده بشید💔