بهونه گیر شیرین!
بهونه گیر شیرین! 
اولین فصل خزانو تجربه میکنی.امیدوارم بهار آرزوهات هیچوقت رنگ خزان نبینه و اگه خدای نکرده غم و غصه ای ب دلت راه پیدا کرد،مثه برگهای پائیزی از دلت فرو بریزه.
من عاشق پائیز و بی برگیشم.عاشق هوایی ک نه سرده و ن گرم و حس هوای عاشقانه و شاعرانه ای ک داره!امیدوارم تو هم توی این حس با من شریک باشی!
روزهای پاییزی امسال شروع خوبی نداشتند.اینروزها ب شدت درگیر برنامه ی تداخل یافته ی مدارسم و دنبال تغییر مدرسه!
هشت ماه تمام روز و شب کنارت بودم و اینروزها نصف روز از دیدن هم محرومیم و این تورو زودرنج و بهونه گیر کرده!سابق بر این وقتی مشغول انجام کارهای خونه بودم،تو با تلویزیون و اسباب بازیهات سرگرم میشدی و فقط برای شیر خوردن میومدی سراغم!اما تجربه ی روزهای مهر،ترس دور شدن از منو بهت یاد داده و ب هیچ وجه حاضر نمیشی بدون من بازی کنی .اگه چند دقیقه از جلوی چشمای نازنینت دور بشم بهونه میگیری و گریه میکنی و ب شدت بغلی شدی.الهی مامان فدای دخترک بهونه گیر و شیرینش بشه!
محیای من،نفس من،همه ی سعیمو میکنم تا نبودنمو جبران کنم.همه جوره قبل و بعد از مدرسه رفتن بهت میرسم و هواتو دارم ک نبودنم کمتر اذیتت کنه.در نبود من،بابایی کنارته و مثه همیشه مهربون و با حوصله بهت میرسه و نمیذاره اذیت شی.
کمی زمان میبره ک ب این شیوه زندگی عادت کنیم.اما نفسم اینروزها هم میگذرن و بعدها ک بزرگتر بشی ب خودت میبالی ک از سنین پایین مستقل بودنو تمرین کردی.
