گرگیعان-رمضان ۹۸

گرگیعان یا قرقیعان نام یک آیین سنتی رایج در جنوب خوزستان، استان هرمزگان، عراق، بحرین، کویت، و شرق عربستان (احساء و قطیف) و امارات متحده عربی است که در شهریور ماه ۱۳۹۵ به عنوان میراث معنوی مردم عرب ایران به ثبت ملی رسید.

در شب پانزدهم ماه رمضان، بچه‌های کوچک پس از افطار، لباس‌های محلی خود را پوشیده، معمولا پسران دشداشه پوشیده و دختران عبای عربی بر سر می‌کنند و با شور و شعف برای جمع‌آوری عیدی و شیرینی ماه رمضان به درب خانه‌های اطراف می‌روند.

ما هم مطابق هرسال،تدارک مختصری برای گرگیعان دیدیم که بچه هایی که میان درب خونمون،دست خالی برنگردند.😉

محیا و دوستش پریسا توی بسته بندی کمکم کردن.😘

محیا از چند روز قبل منتظر گرگیعان بود و امشب هم تند تند افطار و شامو خورد ک زود آماده بشه و با بچه های همسایه همین اطراف برن.😉

هوا خیلی خوب بود.من و اجی امل هم حسامو گذاشتیم توی کالسکه و رفتیم پیاده روی،تا هم حال و هوای بچه هارو توی کوچه ها ببینیم و هم هوایی عوض کنیم و هم اینکه دورادور مراقب بچه ها باشیم.😉

قبل از رفتنمون هم از چند گروه از بچه ها پذیرایی کردیم و بعد از رفتنمون هم بابای محیا موند خونه تا کسی دست خالی از درب خونمون برنگرده.🌹

در مورد ریشه و معنی کلمهٔ «قرقیعان» نظرات متفاوتی وجود دارد؛ برخی معتقدند این کلمه از «قرع الباب» به معنای درب‌زدن گرفته شده‌است؛ به خاطر این‌که کودکان درب خانه‌ها را برای دریافت شیرینی و عیدی می‌کوبند.

نظر دیگری که در باب معنی «گرگیعان» آمده‌است این است که می‌گویند از کلمهٔ «قرّةالعین» گرفته شده که به معنای(نور چشمی) است و از آن جایی که مراسم گرگیعان مصادف می‌شود با تولد امام حسن مجتبی(ع) و خوش‌حالی پدربزرگ وی،حضرت محمد( ص)برای تولد اولین نوه‌اش، می‌گویند که مردم برای عرض تبریک به علی بن ابی‌طالب و همسرش فاطمه زهرا «قرة عین! قرة عین!» گویان به درب منزل‌شان می‌رفتند و کم‌کم به صورت مناسبتی هرساله در میان مسلمانان رواج گرفت.